Daar lig je dan 48 uur na de operatie, met je piraat piet lap en tulband om. Zo misselijk als een kip en alles om je heen staat scheef omdat je ogen niet meer samenwerken. Je houdt nog net niet het bed vast omdat je het gevoel hebt om eruit te vallen. Als je omdraait in bed in de richting van de operatie zijde, is het storm in je hoofd. (even niet doen dus). Hierdoor heb ik de eerste 3 dagen niets gegeten en bijna niets gedronken.
En dan niet vergeten die modieuze steunkousen die ik aan had en die fijne tromboze prikken (om lymfoedeem te voorkomen), diverse infuusnaalden voor vocht en medicatie. Hier worden we allemaal niet blij van. Wel blij dat de operatie achter de rug is.
De eerste dag na de operatie komt de neurochirurg langs om te vertellen hoe het allemaal gegaan is. Hij startte met het verhaal dat er een stukje tumor is achtergebleven rond de aangezichtszenuw. Hij is gestopt toe ze zagen dat er geen reactie meer in mijn gezicht zat. De tumor was helemaal rond deze zenuw gegroeid, dat was op de MRI-scan niet te zien. Hij had ook gezien dat de tumor behoorlijk druk had uitgeoefend op de hersenstam en kleine hersenen, hierdoor functioneerde het linkerdeel van mijn lichaam niet meer goed.
Het goede nieuwe was wel, dat zoals verwacht de tumor goedaardig was. Er was een stukje bekeken in het laboratorium. Hij zou alles doornemen met de afdelingsarts. Helaas in mijn inzien een onervaren arts met betrekking tot een aangezichtsverlamming.
Ik had zelf in de voorbereiding mezelf goed ingelezen in éénzijdige doofheid en het missen van een evenwichtsorgaan. Maar niet in een aangezichtsverlamming en uitval van de fijn motorische functies in het linkerdeel van het lichaam. Die lap op m’n oog is fijn om het licht te blokkeren (want je bovenste ooglid functioneert niet meer), want m’n oog stond 24uur per dag open. Maar is er nog een vrij groter probleem, er is ook geen traanvocht meer.
Nu had ik wel een flesje kunsttranen gekregen van de afdelingsarts, druppel maar een paar keer per dag. Dat is dus veel en veel te weinig. Dagelijks aangegeven aan de verpleging dat m’n linkeroog tot wel behoorlijk geïrriteerd aan het raken was. Op dag 5 was de verpleging er ook wel mee eens dat m’n oog er niet goed uit zag, toch maar even een afspraak bij de oogarts maken.
610 views
