Het is weer zover, de jaarlijkse APK de MRI-controle om te controleren wat de rest tumor doet. Dit zal voorlopig wel een jaarlijks fenomeen worden vrees ik. Blijkbaar is er een protocol hiervoor vertelde de neurochirurg. In de eerste 5 jaar zal er jaarlijkse een controle scan gedaan worden, als er dan geen groei wordt gezien wordt het elke twee jaar een controle. Eerste maar weer eens afwachten wat er uit deze scan komt, inmiddels ruim een jaar na de operatie. Het blijft altijd weer een spannend moment, is er sprake van groei of staat hij stil.
Aangezien ik al een paar MRI’s heb gehad weet ik ook wat er komen gaat. Een halfuurtje eerder op de afdeling zijn omdat ze een infuus moeten zetten voor de contrastvloeistof. Kleding aan zonder iets van metaal eraan (dus geen rits), zodat ik alleen maar mijn jack hoeft uit te doen en in de MRI-scanner kan. Dan natuurlijk nog even uitleggen dat ik maar 1 oor plug nodig heb om mijn enigste oor te beschermen. Er staat dus nergens in het systeem dat ik éénzijdig doof ben, beetje jammer maar ja je kunt niet alles hebben. Ik heb al geleerd om zelf goed mee te denken anders kan het wel eens mis gaan.
De uitslag van deze scan was gelukkig positief, er was nog “geen” groei te zien. Alles leek oké aan de hand van de vorige scan. De neurochirurg wilde natuurlijk wel weten hoe het allemaal gaat hij kon duidelijk zien dat er progressie was van mijn aangezichtsverlamming en blij dat de prismabril hielp voor ondersteuning van mijn balans. Als er klachten kwamen kon ik aan de bel trekken en de volgende controle zou weer over een jaar zijn.
612 views
