Het zoveelste ritje naar het EMC, deze keer om een goudstukje te laten implanteren in mijn linker bovenste ooglid. Ik weet niet helemaal wat ik ervan moet verwachten, maar ik snap wel door het ooglid wat zwaarder te maken zal het ooglid wel sluiten in plaats van 5 millimeter open te blijven staan. Dat is niet echt goed voor de vochtigheid van de oogbol.
In de behandelkamer is de arts en een paar assistenten alles aan het voorbereiden en als eerste moet er natuurlijk gestart worden met verdoving. Ja Fijn, met een hele dunne naald werd het ooglid op verschillende plaatsen verdooft. Niet een heel fijn gevoel moet ik zeggen, maar ja welke prikken zijn wel fijn. Geen!
Vervolgens moet eerst beoordeeld worden hoe zwaar het gewichtje moet zijn, dit gebeurt met kleine gewichtjes die ze op het ooglid plakken. Dan een paar keer knipperen en kijken of het ooglid dan wel sluit. Bij mij kwam het gewichtje uit op 1,2 gram het is de moeite niet maar was voldoende om het ooglid te laten sluiten.
Vervolgens als de verdoving zijn werk heeft gedaan, gaan ze een soort envelopje maken in je ooglid waarin ze het gewichtje was naaien. Dit envelopje wordt altijd in een plooi van het ooglid gemaakt zodat je later het litteken niet meer ziet. Vervolgens naaien ze alles weer dicht en na een halfuurtje sta je weer buiten. Je krijg een recept voor pijnstilling mee en het advies om thuis goed te gaan koelen zodat de zwelling minimaal is.
606 views