Op advies van de maatschappelijk werker ben ik doorgestuurd naar een medisch psycholoog van het ziekenhuis. Die gaat bij handvatten aanreiken hoe ik kan omgaan met de diverse beperkingen en issues die ik heb opgelopen van de operatie/ tumor. Wat kan ik verwachten? Ik zou het niet weten. Vandaag is het intakegesprek, dit gesprek is samen met mijn vriend op verzoek van de psycholoog zodat ze een goed beeld kan krijgen over de situatie en of dat ik alles nog wel op een rijtje heb.
Er stond een uur voor gepland, dan kan er aardig wat besproken worden. De insteek was duidelijk, waar loop ik nu tegen aan ten opzichte van hoe het was voor de operatie. Er is duidelijk een behoorlijk verschil, alles wat voorheen op de automatische piloot ging. Gaat er nu niets meer op de automatische piloot en moet ik over alle handelingen nadenken en bewust meemaken. Er is geen enkele handeling meer hetzelfde, zelfs mijn geheugen is achteruit aan het gaan. Soms heb ik zelfs het idee dat mijn karakter is veranderd na mijn operatie.
Het uur wat in de planning stond hebben we ruim overschreden, het was duidelijk dat er op vele vlakken hulp nodig is om mijn kwaliteit van leven weer te verbeteren. Want ondertussen was ik ook al mijn bedrijf langzaam aan het uitkleden en trainers ontslaan, het was duidelijk dat ik niet meer kon terugkomen in de functie die ik had als zelfstandige Personal Trainer met personeel. Groepslessen geven gaat ook niet meer als je maar 1 evenwichtsorgaan hebt. Dus daar kan ik ook met stoppen, dus er blijft niet veel meer over.
433 views