Ik ben inmiddels weeral een tijdje 2x in de week fysiotherapie aan het volgen. Op vele punten zien we vooruitgang, maar op conditie en moeheid zien we eigenlijk achteruitgang. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, want dat helpt niet echt aan de therapie en zeker niet aan mijn psychische gesteldheid. Dit gaat flink achteruit, daar wordt een mens niet echt blij van. Aan de ene kant zie je vooruitgang en aan de andere kant zie je sterke achteruitgang.
Ondertussen ook nog proberen om het bedrijf draaiende te houden, wat niet meevalt als alles tegenwerkt. En ondersteuning inmiddels ver te zoeken is. Toch langzaam maar besluiten nemen om ook naast de groepslessen, de Personal Training stop te zetten. Dat houdt dus wel in, dat de trainers die inmiddels o.a. voor mij werken de keuze krijgen om op eigen benen te gaan staan ook als zzp’er of klanten gaan doorschuiven naar reeds bestaande PT’ers, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Alle klanten hadden niet voor niets voor mij gekozen als PT’er en nu is er helaas geen andere keuze. Gelukkig snapten mijn klanten het allemaal, mijn gezondheid is nu toch even belangrijker en het gaat nog wel even duren.
Mijn gedacht dat ik 3 maanden na mijn operatie weer kon doorstarten was iets te optimistisch, het zou uiteindelijk 3 jaar duren voordat ik weer iets durfde op te pakken. Er kwamen dan ook steeds meer psychische klachten bij, hier is externe hulp bij nodig want dit krijg ik zelf niet voor elkaar. Binnenkort weer een afspraak bij de revalidatiearts en dan dit probleem maar eens opgooien, de fysiotherapeut leek dat ook een goed plan.
457 views
