Elke maand is er een voortgangsgesprek met de revalidatiearts, hij had inmiddels terugkoppeling gehad van de cardioloog, fysiotherapeut, psycholoog en de uitslag van de biofeedback. Hij was in ieder geval blij met de uitslag van de cardioloog, hij kon zich ook niet indenken dat er iets met mijn hart aan de hand was. Maar nu kunnen we het 100% uitsluiten, dat is ook een belangrijk om te weten. Wat wel duidelijk was dat ik een behoorlijk depressie had, daar moest eerst aan gewerkt worden. Zijn conclusie was om de fysiotherapie te stoppen omdat dit alleen nog maar tegenwerkt door de extreme vermoeidheid.
Maar ja, hier ben ik weer. Waarom dan niet verder zoeken naar die extreme moeheid? Uitputting van het lichaam, echt niet!! ik kan niets en doe niets dus dat kan het niet zijn. Een bijwerking van de antidepressiva daar kan wel iets in zitten, maar ik heb ze wel nodig anders lig ik een hele nacht maar te malen. De slaapapneu die ik denk wordt nog steeds niet in gelooft, erg jammer. De revalidatiearts wil nog wel een paar sessies bij de medisch psycholoog om mij uit mijn dieptepunt te halen. Al heb ik het idee dat de sessies niet echt bijdragen aan mijn genezing. Maar ja, wat moet ik anders doen dacht ik bij mezelf.
